بر بال ملائک

بعضی ها به خاطر مضرات حاصل از استفاده گوشی همراه و خطرات و آسیب هایی که میتونه فرزندشون رو تهدید کنه سیاست زور رو دنبال میکنند و مقتدرانه کلا در هر سنی اجازه استفاده از صفحات مجازی رو به فرزندانشون نمیدن!در واقع اینا از اون دستن که صورت مسآله رو پاک میکنند.. 

دسته دیگه عزیزانی هستند که در سنین پایین این مجوز رو صادر میکنند،توجیهشون هم این هست که بچه های دیگه دارند یا بعضیشون توجیه میکنند بچه باید همه چیز رو تجربه کنه:oops:

دسته دیگه والدینی هستند که با برنامه ریزی و قانون مند و کنترل شده در سنی که شرایط فرزندشون مهیاست برای ورود به این فضا(فضای مجازی)این مجوز رو صادر میکنند.

آیا استفاده از گوشی همراه برای فرزندان در هر سنی مجازه؟آیا کلا در هر سنی کودکان و نوجوانان حق استفاده از وب رو ندارند؟!

نظر شما چیه؟

کتابخانه_‌ای_که_قلبش_با_عشق_می‌تپد!

کتابخانه ای در ۳۰ کیلومتری کهنوج سه قلب بزرگ در آن می تپید، سه دختر بچه به نامهای فاطمه که از تیرماه سال ۸۹سعی کردند با جمع آوری کتابهای شخصی و کمک معلمشان کتابخانه ای را در روستای خود راه اندازی کنند.

روستای دهکهان از توابع بخش مرکزی شهرستان کهنوج استان کرمان، چند‌سالی است که با تأسیس کتابخانه‌ای کوچک شاهد تحولی بزرگ در زندگی و گذران روزهای دختران و زنان این روستا بوده است؛ کتابخانه‌ای که کاملا تصادفی، با ثبت‌نام نخستین اعضایش که ۳فاطمه بودند، نام فاطمه‌ها را به‌خود گرفت و این روزها ۲۰نفر عضو اصلی دارد که فعالیت‌های ویژه‌ای در پیشبرد و بهبود اهداف کتابخانه دارند و بیش از ۲۰۰عضو دیگر که از راه‌های دور و نزدیک خود را به کتابخانه می‌رسانند تا بیش از گذشته‌ها بخوانند و بدانند.

گفتنی‌ است سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی ملل متحد (یونسکو) در سال ۹۳، روستای دهکهان را به عنوان روستای دوستدار کتاب در ایران معرفی کرد.

🌸بریده ای از کتاب انسان۲۵۰ساله

شما تاريخ زندگى اميرالمؤمنين را نگاه كنيد، از كودكى، از آن‌وقتى‌ كه در نه سالگى يا سيزده سالگى، به نبوت رسول اكرم ايمان آورد و آگاهانه و هوشيارانه، حقيقت را شناخت و به آن تمسّك جست، از آن لحظه تا آن لحظه‌اى كه در محراب عبادت مثل سحرگاه روز نوزدهم ماه رمضانى، جان خودش را در راه خدا داد و خشنود و خوشحال و سرشار از شوق به لقاء پروردگار رسيد، در طول اين پنجاه سال تقريباً، يا پنجاه‌ودوسه سال، از ده سالگى تا شصت‌وسه سالگى، شما ببينيد يك خط مستمرى وجود دارد در شرح‌حال زندگى اميرالمؤمنين و آن خط ايثار و از خودگذشتگى است؛ در تمام قضايايى كه در طول اين تاريخِ پنجاه ساله بر اميرالمؤمنين گذشته، شما نشانۀ ايثار را مشاهده مى‌كنيد از اول تا آخر، حقيقتاً این درس است براى ما. 

و ما ـ من و شما ـ كه على گو و على جو و معروف در جهان به محبت على‌بن‌ابي‌طالب هستيم، بايد درس بگيريم از اميرالمؤمنين، صرف محبت على كافى نيست، صرف شناختن فضيلت على كافى نيست، بودند كسانى‌كه در دلشان به فضيلت على‌بن‌ابي‌طالب اعتراف داشتند شايد از ما هم كه هزاروچهارصد سال فاصله داريم با آن روزگار بيشتر، همان‌ها يا بعضى‌شان در دل، على را به عنوان يك انسان معصوم و پاكيزه، دوست هم مى‌داشتند، اما رفتارشان، رفتار ديگرى بود. چون همين خصوصيت را نداشتند، همين ايثار را، همين رها كردن منيت را، همين كار نكردن براى «خود» را، هنوز در حصار «خود» گرفتار بودند و على امتيازش اين بود كه در حصار «خود» گرفتار نبود. 

«من»، براى او هيچ مطرح نبود، آنچه براى او مطرح بود وظيفه بود و هدف بود و جهاد فى‌سبيل‌الله بود و خدا بود. ۱۳۶۸/۲/۸
#انسان_250_ساله

#امام_صادق (ع):با مردمان همتای خود و #افراد_متوسط جامعه همنشینی کنید که #معادن_جواهر را در میان آنها می یابید.

#میزان_الحکمه. ج۲. ح ۲۵۸۷